Aan de zuidelijke rand van de stad ademt de groene long van Sint-Niklaas: het Puytvoetbos. Populair bij jeugdbewegingen die er hun lokaal hebben en als bivakplaats, maar ook als stadsbos voor iedereen in volle ontwikkeling. Te (her)ontdekken!
Op het eind van de jaren 1930 kocht een jeugdgezinde aalmoezenier een stuk grond als speelruimte voor de jeugdbewegingen. In de daaropvolgende decennia hing de expansie van de stad als een zwaard van Damocles boven de populaire speelplek. Onder impuls van de jeugdraad beslist het stadsbestuur in 1992 om Puytvoet niet alleen te vrijwaren, maar zelfs uit te breiden. Sindsdien worden systematisch percelen aangekocht met het oog op de realisatie van een 50 ha groot stadsbos in drie delen: een portaalbos als toegang, een speelbos en een parkbos voor het publiek. In de heraanleg van het domein is er veel aandacht voor een goede biotoop voor inheemse planten en diersoorten.
Waarom te (her)ontdekken? Veel Sint-Niklazenaren en bezoekers hebben de charmes van het huidige Puytvoetbos nog niet ervaren. Idem dito voor de duizenden jongeren uit heel Vlaanderen die hier op bivak kwamen.
