Floating Earth (Luke Jerram) toont een gevallen aarde van 10 diameter op het water. De bezoekers ervaren de aarde zoals ze uit de ruimte wordt gezien, om zo tot reflectie te komen en de relatie met onze aarde terug in vraag te stellen. De nietigheid stelt de relatie tussen het universum en alle leven op aarde in een vernieuwde verantwoordelijkheid om te zorgen voor onze planeet en het klimaat.
Kruimelpad
- Home
- Kunst op het water
Kunst op het water

Water in Sint-Niklaas? Nou en of!
De stad zet deze zomer in op ‘water’, net omdat er in onze stad géén waterwegen of kanalen zijn. Dus wij brengen het water nààr Sint-Niklaas, en wel met drie imposante kunstwerken op een verrassende locatie in de stad in de tweede helft van augustus.
Exacte locatie en data kan je binnenkort hier terugvinden. Dus waag je kans en mis dit spektakel niet!
Het cultuurcentrum koos drie parels uit die zowel het klimaatvraagstuk kritisch benaderen als verbijstering opwekken: Floating Earth (Luke Jerram), Ballooning a House (Daems van Remoortere) en Encounter Whalemachine (Wim Poppe).
Vooral bij valavond en nacht roepen deze oplichtende installaties een feeërieke sfeer op, die zowel kinderen als volwassenen doen wegdromen in de oneindigheid van ons universum.

Ballooning a House (Daems van Remoortere) verwijst naar de onstopbare kracht van de natuur (de zwarte ballon), die de confrontatie aangaat met de menselijke drang om de natuur te reguleren en te overrulen (wat wordt gesymboliseerd door het bakstenen huis). Dit kunstwerk zet aan tot reflectie en herinnert ons aan onze nietige plaats in het universum.

Lokale kunstenaar Wim Poppe wil met zijn Encounter Whalemachine verbazing en verwondering opwekken. De witte walvisstaart staat symbool voor zeldzaamheid, zoals de witte tijger of andere albinolevensvormen uitzonderlijk voorkomen in de natuur. Soms wordt er op hen gejaagd of zitten ze in gevangenschap, nét omdat ze zo zeldzaam zijn. Hun bijzondere status wekt aandacht.
Het strak geometrisch blok staat in groot contrast met de organische vorm van de staart. Het beeldt de regulerende drang van de mens uit om steeds alles naar zijn hand te zetten. Het werk is half verzonken in het water en lijkt wel vastgelopen, zoals een schip op een zandbank. De natuur botst met de creaties van de mens.
In het spiegelende effect van het monumentale volume zien we de wereld rondom gereflecteerd. Hierdoor maakt de omgeving deel uit van de sculptuur, net zoals wij deel uitmaken van de natuur. Maar dat besef vergeten we te vaak.