Street art heeft me altijd al geïntrigeerd, al van toen ik jong was. Twintig jaar geleden heb ik me geëngageerd bij het Independent Arts Festival in onze stad. Ik vond dat geweldig om aan mee te werken. En met de tijd zette ik verdere stappen in die wereld, net zoals straatkunst zelf een hele evolutie heeft meegemaakt de voorbije twee decennia.
Ik heb nooit een echt plan gehad. In sommige dingen rol je gewoon in je leven. Uiteraard is het heel tof dat ik professioneel bezig kan zijn met mijn passie, en dat kunst de gemeenschappelijke deler is van al mijn professionele projecten.
Uit een enquête in 2018 bleek dat nogal wat inwoners hun stadswijk wat grijs vonden. Ik ben dan samen met het stadsbestuur gaan nadenken over hoe we meer kleur konden brengen in het straatbeeld. Want een artistieke invulling is één van de mogelijkheden. Zo is het verhaal in Sint-Niklaas begonnen, eerst met de elektriciteitskasten, daarna met grotere muurschilderingen.
In al die jaren bouw je een mooi netwerk op in de kunstwereld. Dan kun je ook goed inschatten welk project bij welke kunstenaar past. En ik bouw graag een goeie verstandhouding op. Vele kunstenaars komen graag terug naar Sint-Niklaas, dat vind ik waardevol. Ze merken ook dat hier iets leeft, dat er veel enthousiasme is over het werk dat ze hier brengen. Wat ik héél bijzonder vind aan street art, is dat het inwoners trotser maakt op hun stad. Dat heeft natuurlijk tijd nodig. Maar deze kleine ingrepen dragen daar toe bij, dat merk ik echt. Street art laat mensen anders kijken naar hun straat en stad. Toen Dzia zijn slechtvalk aan het Heymanplein had gezet, was de verf nog niet droog of de buurtbewoners spraken er al over ‘hun vogel’. Het brengt mensen samen, het zorgt voor interactie en dat is ook héél fijn.
-Bart Warnier, creatief bureau Wham Office
