Spel- en speurboek: Het leukste was het Huis van de Sint, de grappige tekeningen in het boekje en dat we een paard mochten tekenen

Met een vrolijk ‘spel- en speurboek’ doet Sint-Niklaas haar naam als kindvriendelijke stad alle eer aan. Een kleurrijk vormgegeven bundel vol opdrachten, coole spelletjes en gekke weetjes helpt kinderen om hun stad op eigenwijze manier te verkennen. We namen de proef op de som en gingen op pad met Jef en Toon, twee broers die Sint-Niklaas wel eens vanuit hun eigen perspectief wilden ontdekken. 

Kinderen op een zinvolle manier bezighouden, is geen sinecure, zeker niet in coronatijden. Een fikse wandeling door de stad is een optie, maar hoe houd je die jeugd geïnteresseerd? Een goed boek doet nog altijd wonderen, zo blijkt! Jef en Toon staan ons op te wachten aan de ingang van het stadhuis, met twee exemplaren van het ‘spel- en speurboek’ onder de arm. Het boekje spreekt meteen tot de verbeelding dankzij de geestige tekeningen die een leidraad vormen doorheen het gevarieerde opdrachtenlijstje. Wanneer Jef het boekje openslaat, gaat hij meteen naar pagina drie, waar een grote tekening van de Onze-Lieve-Vrouwkerk zijn aandacht trekt. “Dat Mariabeeld ziet er wat vuil uit. Ze moeten het misschien eens goed poetsen”, merkt Jef met enige sérieux op. “Hoe groot is het beeld van Maria, ook wel Miet Vergult genoemd?”, leest hij voor uit het boekje. “Toevallig weet ik exàct hoe groot ze is. Net zes meter! Vorig jaar maakten we een Waaslandreis met de school en bezochten we alle opvallende plaatsen in de streek. Dat grote beeld is me toen bijgebleven.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Passeren nog de revue op de Grote Markt: de dieren die het stadhuis bewaken, twee straffe dames met wie je een selfie kan nemen (het bronzen beeld van beeldhouwer Frans Heirbaut) én drie blote mensen die achter elkaar lopen. “Daar staan ze!”, roept Toon terwijl hij op een drafje naar ‘De Lopers’ rent en hij hun locatie aankruist in zijn boekje. Ondertussen komen gekke straatacteurs aangewandeld, verkleed als lichtjes indrukwekkende sprinkhanen. De jongens moeten wennen aan zoveel zottigheid, maar even later, aan het Huis van de Sint, komen we hen opnieuw tegen. Ondertussen hebben de sprinkhanen gezelschap gekregen van een gek autootje dat in alle richtingen kan uitschuiven en ingenieuze technische snufjes tentoonspreidt. “Grappig ding, maar ziet er wel vervuilend uit”, klinkt het bij de jongens, die met bewondering staan kijken terwijl een straatacteur via een afstandsbediening de carrosserie van het autootje drie meter hoog de lucht instuurt.

(Tekst gaat verder onder de foto)

De broers moeten nog even wachten op de terugkeer van Sinterklaas, maar kunnen zijn winterverblijf voorlopig wel al even aan een inspectie onderwerpen. De deuren van de Sint zijn mansion staan open omdat kunstenplatform WARP er later die dag een concertje organiseert. “Hier hebben we De Peatles zien spelen! Die grote tuin was ons toen wel niet opgevallen.” Op het terras zit een man met een pijp rustig voor zich uit te staren. Hij geeft de jongens meteen een kleine geschiedenisles. “Hier woonde een heel rijke textielbaron, met de naam Edmond Meerd. Hij was vorige eeuw één van de bekendste inwoners van Sint-Niklaas.” De broers grijpen naar het boekje en vullen een volgende opdracht in: ‘Op de gevel van het huis kleeft een bruin bordje met de naam van de persoon die ooit de opdracht gaf het te bouwen.’ M-E-E-R-T, vullen ze traag en nauwkeurig in. “Met de M van mama!” Ze zoeken nog naar de man die naar de sterren wijst op het dak van De Casino, maar dan dringt zich een kort en vooral zanderig intermezzo op in de speeltuin van het Apostelplein. “Tunnels graven!”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Op weg naar het stadspark valt het oog van Jef op een sticker die op de achterkant van een verkeersbord plakt. “Back to the future! Een zalige sciencefiction film van heel lang geleden, toen papa nog jong was, maar we bekijken ‘em graag samen met hem”, lacht hij. Te midden van het mooie stadsbos lokt de speeltuin met indrukwekkende houten klimconstructies veel jonge gezinnen. De broers zoeken er naar een zeldzame kever en komen ze te weten waar de staart van een eekhoorn voor dient. Als afsluiter volgt een ambachtelijk hoogstandje: een ijsje van Cremerie François én meteen ook een kleine analyse van de proefkonijnen van dienst. “Het leukste was het Huis van de Sint, de grappige tekeningen in het boekje en het feit dat we een paard mochten tekenen”, klinkt het unaniem.

Je kan het spel- en speurboek opvragen bij de dienst toerisme of downloaden via ontdeksintniklaas.be

Deel je graag jullie spel- en speelavonturen? Bezorg ons je foto’s via #ontdeksintniklaas!