In het jeugdhuis kunnen jongeren elkaar vinden via kunst en muziek

Twee zomers geleden stak jeugdhuis Den Eglantier het vuur aan de lont van Puintuin, een plek waar jongeren creatief aan de slag kunnen. Ook de wintereditie staat in het teken van artistieke vrijheid. Hiphopcollectief Verbaal Proces kwam er alvast zijn nieuwe plaat voorstellen.

Een grote vuurkorf, een paar stoelen en wat pintjes: een fijne avond onder vrienden is snel in elkaar gebokst. Maar jeugdhuis Den Eglantier mikt hoger. Met Puintuin wil het jeugdhuis de sociale cohesie en de artistieke onbezonnenheid van de Sint-Niklase jeugd een boost geven. “Puintuin is gebaseerd op een Hongaarse trend: ruinbars. Gigantisch populair in Boedapest”, vertelt Roel Thierens van Den Eglantier. “Het zijn vervallen binnentuinen die een tweede leven krijgen als feeërieke hotspots in de binnenstad. In onze binnenkoer zagen we ook zo’n potentieel. Vroeger smeten we hier ons afval, af en toe eens een versleten tafel, maar nu is het onze oase in de stad. We hangen gezellige rommel in de lucht, zetten geupcyclede meubels tegen de muur en werken af met coole visuals, planten, sfeerverlichting,.. In onze programmatie willen we even gediversifieerd zijn: de ene avond een jazzy concertje, de volgende DIY luchters maken uit glazen potten.”

Of een optreden van een hiphopcollectief van eigen bodem. Verbaal Proces kwam er de nieuwe plaat voorstellen. Frontman Tom De Rocker bracht in ‘Krijtlijnen’ onder andere zijn gezinsleven, de liefde voor zijn dochtertjes en zijn plek in de stad onder woorden. “Dat sinnekloas dialect is fantastisch. Schept meteen een band tussen artiest en publiek”, grapt één van de jongeren. “De jazz- en soulinvloeden vind ik knap. Het is geen pure hiphop. Mooi stijlenmix.” Volgens De Rocker zelf paste zijn plaat perfect binnen het concept van Puintuin: “Zachte luistermuziek. Perfect op een avond als deze.”

Muziek die misschien wel verbindend werkt, en laat dàt net het opzet van Puintuin zijn. “Jongeren vonden vroeger makkelijk hun weg naar het jeugdhuis. Niemand had een gsm, er was geen sociale media, je wist gewoon dat je vrienden in het jeugdhuis zaten. Vandaag moeten we wat harder trekken aan die sociale cohesie”, legt Charlotte Van Cleemput uit, die op haar zestiende als tapper in het jeugdhuis verzeild geraakte. “Daarom willen we meer doen. Zoals volkstuintjes verbouwen met jongeren met een mentale beperking, expo’s, geluidsinstallaties maken ... Puintuin is de voorloper. Het jeugdhuis zou een platform kunnen worden, los van het schoolse element, waar jongeren in een vrije context kunnen creëren en elkaar vinden via kunst en muziek.”

Ook een Puintuin meemaken?